Wyrok TK w sprawie skargi konstytucyjnej dotyczącej naruszenia praw własności przemysłowej

W dniu 6 grudnia 2018 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok (sygn. SK 19/16), w którym orzekł, że przepis art. 286¹ ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (PWP) jest niezgodny z art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Wspomniany przepis PWP pozwalał na złożenie wniosku o zobowiązanie przez sąd innej osoby niż podmiot naruszający prawa własności przemysłowej do udzielenia informacji o pochodzeniu i sieciach dystrybucji towarów lub usług naruszających te prawa jeżeli naruszenie tych praw jest wysoce prawdopodobne (lecz jeszcze nawet nie nastąpiło).

TK zaznaczył, że realizacja takiego zobowiązania może w istocie powodować przekazanie informacji handlowych bez względu na to czy w ogóle postępowanie główne w sprawie naruszenia praw własności przemysłowej zostanie wszczęte, jak również bez względu na dalszy bieg takiego postępowania po jego wszczęciu. Innymi słowy, omawiany przepis  miał charakter samodzielny i mógł powodować uzyskanie informacji niezależnie od losów podstawowego postępowania w sprawie naruszenia praw.

W rezultacie, funkcjonowanie tego przepisu w obrocie prawnym powodowało zachwianie relacji pomiędzy ochroną praw osoby uprawnionej z praw własności przemysłowej i  ochroną praw osoby prowadzącej działalność gospodarczą i zobowiązaną do udzielenia informacji. Zdaniem TK, art. 286¹ ust. 1 pkt 3 PWP naruszył zatem wolność działalności gospodarczej podmiotu zobowiązanego do ujawnienia informacji handlowych i nie dał mu odpowiedniej ochrony przed nadużyciem ze strony podmiotu uprawnionego do pozyskania informacji stanowiących tajemnicę handlową.